fytoplankton zooplankton

In “Agamemnon”, een Griekse tragedie uit 458 voor Christus, wordt koningin Klytaemnestra verweten dat ze niet goed bij haar hoofd zou zijn. Integendeel, zegt ze, zot zijn jullie zelf. Mijn gedachten dwalen (planktos) helemààl niet.

Planktos = dwalen, uit de koers geslagen worden.

Op het einde van de 19de eeuw besefte de onderzoeker Victor Hensen als één van de eersten dat de enorme hoeveelheden microscopisch kleine organismen, die hij in de zeeën waarnam, het basisvoedsel voor alle leven in zee was.

Plankton noemde hij al die organismen, die worden meegevoerd door de waterbewegingen van de zeeën, rivieren of meren.

Alle organismen, waarvan de eigen beweging te zwak is om zich tegen de stromingen te verzetten, behoren ertoe.

Maar hoewel de meeste dieren en planten van het plankton microscopisch klein zijn maken ook de grote kwallen er deel van uit, daar het trage zwemmers zijn.

Voor de planten van het plankton heeft men de naam fytoplankton bedacht (fytos = plant).

Zoals landplanten gebruiken ze de energie van de zon om koolstofdioxide,

water en opgeloste zouten om te zetten in voedingsstoffen. Ze kunnen dit omdat ze beschikken over bladgroenkorrels. "Ze eten steentjes", zegt men wel eens.

Onder andere diatomeeën en dino's maken er deel uit van uit.

Voor de dieren van het plankton heeft men de naam zoöplankton bedacht.

Onder andere kwallen, wormen, roeipootkreeftjes, foraminiferen, wimperdiertjes, larven van mosselen en zeepokken en eitjes van vissen maken er deel van uit.

Recent werden nog de categorieën bacterioplankton voor de bacterieën

en virioplankton voor de virussen toegevoegd.